Afgelopen maand was een periode van gelaten de tijd doorkomen. Gelukkig hebben we een tuin waar de lente ontspringt. De zon wisselt stuivertje met een regenbui en daardoor ontkiemen een heleboel zaadjes die weer weg geschoffeld dienen te worden, Moedertje Natuur is goed bezig.

Met Pasen mocht niemand buiten de eigen gemeente komen, 4 dagen lang. Een geluk is, dat onze gemeente Calheta, wel erg groot is: wel 110 km2 (Maastricht is 60km2). Op straat was het dan ook erg stil. Geen enkele auto reed langs en bij de overgangen naar andere gemeentes patroulleerde de politie. Het devies op Madeira is: fique em casa.

Drie dagen op rij geen enkele besmetting gaf even een jubelstemming totdat 2 broers in Camara do Lobos met Pasen er toch anders over dachten en contact zochten met besmette vrienden in een andere gemeente. Binnen 8 uur werd deze gemeente echt op slot gezet, ong 20 besmettingen en iedereen in quarantaine. Twee dagen later laat zien we dat de inwoners van Madeira toch wel een braaf volkje zijn: 2 dagen alweer op rij geen meldingen. Ook opmerkelijk is dat van de 85 besmettingen er maar 1 persoon op de IC ligt.

Wij gaan 2 keer in de week naar de winkel (vers brood halen), gaan op bezoek bij enkele vrienden, skypen veel met onze kinderen, houden het nieuws in de gaten en proberen toch zo af en toe een wandelingetje te maken. Deze laatste wandeling gaf veel uitzicht op onze quinta en passeerde 2 maal het riviertje dat aardig rook naar “gistende” rum (zie blog van 24 jan)  . Bekijk wandeling HIER